Tussen juni 1944 en maart 1945 lanceerde Duitsland duizenden Vergeltungswaffen op Engeland, Frankrijk en ook op het pas bevrijde België, als wraak voor de geallieerde bombardementen op Duitse steden. De V1, een onbemand vliegtuig vol explosieven dat een typisch snorrend geluid voortbracht, kreeg al snel de bijnaam 'vliegende bom'. De nog dodelijkere V2 was de eerste raket, die zonder enige waarschuwing uit de lucht kwam vallen. De V-bommenterreur kostte het leven aan ongeveer 9000 Belgen. Vooral Antwerpen en Luik werden zwaar getroffen. Minder bekend is dat ook bij de productie van deze wapens in het ondergrondse concentratiekamp Dora honderden Belgische dwangarbeiders het leven lieten.
Dit boek brengt het verhaal over leven met constante angst. Het vertelt over bekende inslagen zoals die op de Antwerpse Cinema Rex, waarbij een V2 in één klap 567 filmtoeschouwers de dood in joeg. Maar ook bijna vergeten drama's komen aan bod.
In zijn beproefde narratieve stijl verweeft historicus Pieter Serrien tientallen getuigenissen tot een beklijvend verhaal. De slachtoffers krijgen een stem, maar ook de geallieerde militairen die de V1's wilden neerhalen, de reddingswerkers, de gevangenen in het kampencomplex Dora en de Duitse daders nemen het woord. Een verrijkende geschiedenis, die toont hoe oorlog altijd leidt tot een vicieuze cirkel van wraak, geweld en de dood van duizenden.

Pieter Serrien, 432 pagina's, Nederlands, 23 x 15 x 3 cm, Overamstel Uitgevers, Softcover

Zeventig jaar geleden werd Het Achterhuis voor het eerst gepubliceerd. Ter gelegenheid van dit jubileum verschijnt het verhaal van Anne Frank nu in stripvorm - het resultaat van een jarenlange samenwerking tussen het Anne Frank Fonds Basel en de bewerkers Ari Folman en David Polonsky (beiden bekend van Waltz with Bashir).
Het unieke samengaan van originele tekst en levendige dialogen, in combinatie met de verbluffende tekenstijl, zal jong en oud onmiddellijk aanspreken en raken.
Deze stripbewerking is ook bij uitstek geschikt als eerste kennismaking met het onvergetelijke verhaal van Anne Frank.

Anne Frank, David Polonsky, 160 pagina's, Nederlands, 24 x 17 cm, Prometheus, Softcover

In 1979 publiceerde Sonia Blumenstein haar oorlogsherinneringen, ‘Het gebroken uur’. Het boek kreeg lovende pers, werd aanbevolen lectuur in het middelbaar onderwijs en kreeg een herdruk in 1981. Alwin Keyman maakte naar ‘Het gebroken uur’ een toneelstuk dat in Anterpen in Theater Leguit en in De Singel speelde.
Het gebroken uur geraakte nadien toch in de vergetelheid. Het label van jeugdliteratuur was weinig hoog gegrepen voor deze historisch interessante memoires. Bovendien wist men in die tijd nauwelijks iets over de Jodenvervolgingen in Antwerpen in 1940-1944, het verhaal stond dus geïsoleerd.
De voorbije jaren verschenen publicaties die toelaten het verhaal van Sonia Blumenstein beter te plaatsen, en die een goed onderbouwde heruitgave van dit boek mogelijk maken.
De editie werd toevertrouwd aan herman Van Goethem, hooglereaar geschiedenis aan de Universiteit Antwerpen. Als jurist en historicus is hij een eminent kenner van de bestuurlijke collaboratie in België tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Sonia Blumenstein, 120 pagina's, Nederlands, 23 x 15 cm, Uitgeverij C. de Vries - Brouwers, Softcover

Een Joodse familie op de vlucht tijdens WOII

De bakkersfamilie Bloch is bekend ver buiten de grenzen van hun thuisstad Gent, maar hun bewogen oorlogsverhaal werd niet eerder verteld
Gent, 15 mei 1940. Een onbekend geluid wekt Jacques voor dag en dauw. Geschraap van een fiets die onzorgvuldig tegen de gevel wordt gezet. Wijkagent De Caster die binnenkomt in de kleine bakkerij op de hoek van de Veldstraat en vader toefluistert: 'Het is tijd. Het front is gebroken.'

Jarenlang vulde de bekende Patisserie Alsacienne van de familie Bloch zich iedere ochtend met lekkernijen en verspreidde de geur van suiker, gist en kaneel zich over de straat. Maar die dag blijft de etalage leeg. De Blochs slaan op de vlucht voor het nazisme, maar daarbij scheurt de familie in tweeën. Wat volgt is een aangrijpend en verrassend actueel verhaal over gemiste kansen, verraad en de zoektocht naar rechtvaardigheid.

Tina De Gendt, Karel Van Keymeulen, 263 pagina's, Nederlands, 21 x 14 cm, Lannoo, Softcover

Als er in Den Haag aan het begin van de winter van 1944 niets meer te eten is, stapt Rietje Boersma op de fiets om voedsel te zoeken in Friesland. De tocht slaagt, maar een paar weken later eet haar gezin weer tulpenbollen. Met haar zoon Frits (4) achterop en dochter Noortje (11) op een eigen fiets met een stepwieltje vertrekken ze in februari onder barre omstandigheden naar het hoge noorden. De fietstocht is een beproeving, zonder eten en volledig afhankelijk van de goedheid van anderen. Noortje en Frits vinden onderdak en blijven de laatste maanden van de oorlog achter in Friesland. Rietje fietst terug naar haar echtgenoot Luuk in hongerig Den Haag, dat geteisterd wordt door V2 raketten en bombardementen. Het opgebroken gezin houdt contact via brieven. Daar schrijven ze over hun belevenissen, de eenzaamheid en over de naderende bevrijding. Tot die tijd moeten ze zich flink houden. Maar komen de Geallieerden op tijd? 75 Jaar later ontdekte Frits in een vergeten kist op zolder de briefwisseling van Noortje met het thuisfront. Samen met zijn neef Jan Hillenius, de zoon van Noortje, maakte het tweetal een indrukwekkende reconstructie van de drie fietstochten naar Friesland. Het leverde een verbazingwekkend helder verslag op van een 11-jarig meisje, ver van huis, dat een ontredderde wereld bekijkt.

Houd je maar flink gaat over honger, eenzaamheid en volwassen worden, maar ook over moed, overleven, vriendschap en de hoop op een betere toekomst. Iedereen, die zich tijdens de coronacrisis van zijn vrijheid berooft voelde, zou dit boek moeten lezen.

Jan Hillenius, 176 pagina's, Nederlands, 23 x 15 cm, Waanders, Softcover

Hubertina Aretz is geen fictief personage. Ze werd op 22 augustus 1893 in Horbach bij Aken 'echt' geboren in een streng katholiek mijnwerkersgezin, ze heeft ‘echt’ gediend als pastoorsmeid in Nederlandse parochies, en ze heeft zich tijdens de Tweede Wereldoorlog ook ‘echt’ ingezet voor de ondergedoken Joden van Antwerpen. Daar heeft ze een hoge prijs voor betaald.
Deze boeiende roman reconstrueert haar leven op basis van haar eigen getuigenissen en minutieus onderzoek in archieven. Om hiaten in te vullen is een beroep gedaan op verbeelding en empathie.

Kristien Hemmerechts, 352 pagina's, Nederlands, 21 x 13 x 3 cm, De Geus, Softcover

Leopold Flam (1912-1995) woont voor een groot deel van zijn jeugd in een kelder in Antwerpen. Zijn Joodse ouders, die uit Lublin naar België emigreerden, kunnen lezen noch schrijven, en proberen aan de kost te komen met leuren en bedelen. Op zijn dertiende begint Flam met het bijhouden van een even openhartig als meedogenloos dagboek. Socrates indachtig heeft hij het vaste voornemen zichzelf te leren kennen.

Het mag een klein mirakel heten dat Leopold Flam in zijn opzet is geslaagd. Hij overleefde de Holocaust en hij, de bedelaarszoon, werd hoogleraar filosofie. Hij publiceerde artikelen en boeken, maar zijn dagboeken – voor zover bewaard – behoren tot zijn sterkste werk. Ze vormen een aangrijpend epos dat ons de mens Flam laat zien, eerder dan de filosoof. Tegelijkertijd bieden ze een verhelderend tijdsdocument, met onder meer concrete informatie over zijn hulp aan Joden tijdens de Duitse bezetting en notities gemaakt terwijl hij gevangenzat in Buchenwald. Ondanks de vooroordelen en vervolging waarmee hij had af te rekenen, bleef hij geloven in zijn weg uit de duisternis naar het licht.

‘Soms verbeeld ik mij dat iemand deze regels zal lezen en met mij zal meevoelen en van mij zal houden.’ – Leopold Flam, 21 november 1953

Leopold Flam, 464 pagina's, Nederlands, 22 x 14 x 4 cm, Singel Uitgeverijen, Hardcover

Holocaust & mensenrechten

Het verhaal van de Belgische Holocaust in een uniek en rijk geïllustreerd boek

Over de holocaust in België bestaan vooral wetenschappelijke publicaties. Met Kazerne Dossin. Holocaust en mensenrechten brengt uitgeverij Tijdsbeeld een boek toegankelijk voor een breed publiek. Het grote verhaal zoals het te zien is in Kazerne Dossin wordt hier te boek gesteld. Ruim 700 foto's en documenten en jaren opzoekingswerk worden gebundeld in dit indrukwekkend naslagwerk.
De Kazerne Dossin in Mechelen, sinds 2011 Memoriaal, Museum en Onderzoekcentrum over Holocaust en Mensenrechten, is een intense plaats van herinnering, een unieke 'lieu de mémoire', met een indringende tentoonstelling over de vervolging van Joden en zigeuners in België. In 1942-1944 gebruikten de nazi's de achttiende-eeuwse Dossinkazerne als transitgevangenis voor deportaties naar Auschwitz-Birkenau. In 28 transporten werden 25.898 Joden en 352 Roma en Sinti ('zigeuners' zoals men ze in die tijd noemt) weggevoerd. Slechts 5% van de gedeporteerden keerde levend terug.

De Belgische casus van de Holocaust komt in dit boek uitgebreid aan bod, met een focus op de raciale vervolging van Joden, Roma en Sinti, op de rol van daders, slachtoffers en omstaanders en op de onderliggende processen van cumulatieve radicalisering en maatschappelijke polarisering. Het boek behandelt de opkomst van de nazidictatuur in Duitsland, het antisemitisme, het vooroorlogse leven van Joden, Roma en Sinti in België, de Duitse inval, de langzaam op gang komende vervolging, beroving en deportatie. Cruciaal zijn een reeks indringende persoonlijke verhalen van slachtoffers, daders en omstaanders. De gruwelijke realiteit van de vervolging wordt pijnlijk tastbaar.

Daarnaast treedt het historische verhaal in dialoog met mensenrechten en mensenrechtenschendingen. Vanuit de geschiedenis van de Holocaust gaat deze uitgave op zoek naar de tijdloze mechanismen van groepsdruk en collectief geweld die in sommige omstandigheden kunnen uitlopen op massamoord en genocide. Zo wil dit boek de wereld van toen en vandaag beter begrijpen en concrete betekenis geven aan mensenrechten, burgerzin en democratie. Van inzicht tot actie.

Winne Gobyn, Ann Mestdag, 480 pagina's, Nederlands | Frans, 23 x 17 cm, 480 pagina's, Tijdsbeeld, Softcover

Op zoek naar naziroofkunst uit België

Hoe de nazi's massaal kunst uit België weghaalden
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vond er een immense kunstroof plaats. Vanuit de bezette gebieden versleepten de nazi's kunst naar Duitsland om ambitieuze collecties op te zetten. Voor het eerst wordt dat verhaal voor België verteld. Hoe konden schilderijen van Memling, Van der Weyden, Brueghel, Jordaens en Cranach zomaar het land verlaten? De nazi's haalden woningen leeg, roofden kunst, dwongen eigenaars te verkopen en spendeerden miljoenen rijksmarken op de kunstmarkt.

Na 8 jaar onderzoek legt Geert Sels de puzzelstukken bij elkaar die hij aantrof in archieven in Parijs, Den Haag, Koblenz en de grootste Belgische steden. Met doorgedreven speurwerk brengt hij de trajecten in kaart waarlangs de kunst werd weggehaald. Hij stelt vast dat verzamelaars, handelaars en veilinghuizen zonder veel terughoudendheid meegingen in de kunstverwerving van de nazi's.

Na de oorlog vonden schilderijen uit België hun weg naar het Louvre, Tate Britain, het Getty Museum of de Yale Art Gallery. Nederland, Frankrijk, Duitsland en zelfs Rusland blijken nog altijd kunst te hebben die naar België had moeten terugkeren. Dat maakt het Belgische verhaal tot een internationaal verhaal. Andere werken kwamen wel terug en hangen nu in Belgische musea, maar zonder dat de rechtmatige eigenaars werden opgespoord.

Waarom is dat niet gebeurd? In tegenstelling tot andere landen is België pijnlijk passief gebleven inzake naziroofkunst. Kunst voor das Reich brengt een ongemakkelijke waarheid en is een stresstest voor het overheidsbeleid. Vergeten dossiers komen bloot te liggen en de duistere kant van schilderijen in onze musea wordt belicht.

Geert Sels, 432 pagina's, Nederlands, 25 x 18 cm, Lannoo, Hardcover

Het verhaal van Maus veranderde van de ene op de andere dag de geschiedenis van de stripverhalen: cultus werd kunst. Het authentieke levensverhaal van de Poolse Jood Wladek Spiegelman wordt verteld. In Queens, New York beschrijft hij de stadia van zijn leven aan zijn zoon: Polen en Auschwitz, Stockholm en New York. Hij praat over redding en de vloek van het overleven. Art Spiegelman heeft dit verhaal vastgelegd door het onuitsprekelijke in de mond van dieren te stoppen: de Joden zijn muizen, de Duitsers zijn katten.

Art Spiegelman, 300 pagina's, Duits, 23 x 15 x 2 cm, Fisher Tashenbuch

Mala Zimetbaum werd in 1918 geboren in Polen in een Joodse familie en verhuisde in 1928 met haar gezin naar Antwerpen. Ze was een briljante studente, maar moest de school verlaten om het gezin te onderhouden – haar vader werd blind. In juli 1942 wordt Mala tijdens een razzia opgepakt. Later dat jaar wordt ze gedeporteerd naar het concentratiekamp in Auschwitz-Birkenau. Ze werkt er als bode en tolk – ze sprak vloeiend vijf talen – en heeft daardoor een goed inzicht in alle vernietigingsoperaties. Slim als ze is en bereid risico’s te nemen gebruikt ze haar informatie om gevangenen te redden van de gaskamers. Dan wordt ze verliefd op de Poolse gevangene Edward Galiński. Ze slagen erin te ontsnappen, maar na dertien dagen worden ze weer opgepakt. Mala Zimetbaum is de eerste uitgebreide biografie van de Joodse verzetsstrijdster, met tot nu toe onbekende documenten. Professor dr. HERMAN VAN GOETHEM schreef het voorwoord.

Barbara Beuys, 312 pagina's, Nederlands, 23 x 15 cm, Standaard Uitgeverij, Softcover

Moeders en kinderen in Auschwitz

Van alle kinderen die in Auschwitz zijn geboren, konden er in 1945 slechts 60 worden bevrijd. Maar overleven betekende nog niet leven, ze zaten in een schemertoestand, ze moesten eerst weer leren leven.
Leren jong te zijn, leren als gewone mensen ouder te kunnen worden, want vooral de kleintjes kenden de voorstadia van de dood vaak beter dan het leven. Ze hadden littekens op hun ziel, even echt als het kampnummer dat op hun linkeronderarm, bovenbeen of billen was getatoeëerd. Er is veel over de Duitse misdaden in de concentratie- en vernietigingskampen geschreven. Maar de geschiedenis van de kinderen bleef decennialang vrijwel onbekend. In dit boek wordt die geschiedenis verteld. Alwin Meyer heeft nauwgezet, met empathie en geduld de kinderen van Auschwitz opgespoord, met hen gepraat, vragen gesteld en hun verhalen opgeschreven. Veel van deze kinderen vertelden voor het eerst over hun leven in het kamp en daarna. Alwin Meyer komt niet alleen met angstaanjagende feiten en getallen, maar geeft de overlevenden een naam en een gezicht en laat hen uitvoerig aan het woord komen.

Alwin Meyer, 240 pagina's, Nederlands, 23 x 15 cm, Waanders Uitgevers, Softcover

In Minjan vertelt Margot Vanderstraeten over haar talloze nieuwe ontmoetingen die zij opdeed na het verschijnen van haar boek Mazzel tov binnen de orthodox-Joodse gemeenschap. Zo is er chef-kok Mosje van het beroemde Hoffy's in Antwerpen, die iedereen die daarom vraagt graag uitleg geeft over Joods-culinaire tradities en het chassidi­sche leven; er is fotograaf Dan die met zijn scherpe, humorvolle blik als enige de chassidische gemeenschap van binnenuit mag fotograferen; er is Esther, de eigenzinnige, eveneens chassidische mame die de noodzaak van taboes verdedigt en met Margot redetwist over de ultraorthodoxe opvoeding en scholing. In Minjan is Margot Vanderstraeten op haar best: nu eens ernstig, dan weer lichtvoetig tot ironisch maar altijd met oprechte interesse zoekt zij, op haar eigen niet-godsdienstige manier, verbinding met buren die nabij een zo ander leven leiden.

Margot Vanderstraeten, 304 pagina's, Nederlands, 20 x 13 cm, Atlas Contact, Softcover

Mens, kampnummer, getuige

Met zijn aankomst in de hel van Birkenau krijgt Natan Ramet ook een andere naam en identiteit. Die bestaat uit zes cijfers: 160242. De Duitsers beschouwen hem niet meer als mens maar als kampnummer. 'Jij hebt geluk, jij wordt hier aan het werk gezet', fluistert het meisje dat het nummer op zijn linkervoorarm tatoeëert. Hij vraagt haar wat er met zijn oom gebeurt, die géén naald in zijn huid krijgt. Ze wijst gelaten naar de rokende schoorsteen even verderop. 'Je oom verlaat nu de schoorsteen als rook, en als het vandaag niet is, dan vannacht. En als het vannacht niet is, dan morgen.' Natan Ramet overleeft de kampen. Als een van de weinige uit zijn omgeving. Van zijn 58 uit België gedeporteerde familie- en schoonfamilieleden ziet hij er twee terugkeren. Van zijn 140 uit Polen weggevoerde familieleden vijf. Dit boek evoceert die gruwelijke geschiedenis. Maar het vertelt ook hoe Natan na de Shoah rechtkrabbelt en getuigt. Hij staat mee aan de wieg van het Joods Museum van Deportatie en Verzet en later de Kazerne Dossin. Een verhaal over verwerken maar nooit vergeten.

Epo, 20 x 12,5 cm, 272 pagina's, Softcover

In 2002 publiceerde Tom Lanoye Niemands Land, een bejubelde bloemlezing en bewerking van de elegische gedichten van War Poets uit WO I als Wilfred Owen, Rupert Brooke en Ivor Gurney. In de opvolgbundel Overkant (2004) maakte Lanoye duidelijk dat 'the literary war' ook grote Franse, Duitse, Russische, Italiaanse en Hongaarse poëzie heeft opgeleverd. Beroemde dichters als Majakowski, Trakl, Apollinaire, Stramm, Marinetti en Ungaretti lieten zich door het krijgsgeweld inspireren. In tegenstelling tot de War Poets zetten zij de industriële vernieuwing van het oorlogsbedrijf om in literaire vernieuwing. De Groote Oorlog werd zodoende zelfs de bakermat van de moderne literatuur. Beide bundels, Niemands Land en Overkant, zijn in deze band eindelijk samengebracht. Al gaat het om gedichten van zeer uiteenlopende stijl en strekking, in de bewerkingen van Lanoye lijkt het alsof ze zijn geschreven door slechts één naamgenoot van hemzelf. Een Vlaming uit dat tijdvak, die in één grote, samenhangende bundel zijn wanhoop uitschreeuwt - weliswaar via geleende gedichten. London en the Thames worden Gent en de Leie, Sussex wordt het Soete Land van Waas. Dankzij dit dichterlijke spel hevelt Lanoye oorlogslyriek over van de ene naar de andere taal, van de ene naar de andere biotoop. Zodoende creëert hij, op bescheiden schaal, een tot nu toe ontbrekend literair geheugen. Want op Paul van Ostaijens jeugdwerk na kent de Nederlandstalige literatuur verrassend weinig werk dat dateert uit WO I.

Tom Lanoye, 192 pagina's, Nederlands, 23 x 16 cm, Prometheus Uitgeverij, Softcover

De onmisbare oorlogsklassieker

Het is de ijskoude winter van 1944/1945. Nederland is bedekt door een dik pak sneeuw. De Tweede Wereldoorlog is nog in volle gang. In het westen van Nederland heerst grote honger. In een dorpje in de buurt van Zwolle woont de veertienjarige Michiel, die niet kan wachten tot hij iets kan betekenen in het verzet. Dit tot ergernis van zijn vader, die als burgemeester vooral bezig is om escalaties in het dorp te voorkomen. Als zijn buurjongen Dirk, die meedoet aan een overval op het munitiedepot, aan Michiel vraagt of hij een brief aan iemand wil bezorgen als het mis mocht gaan, voelt hij zich eindelijk serieus genomen. Maar de overval blijkt verraden, Dirk wordt opgepakt en degene bij wie hij de brief moet bezorgen, is doodgeschoten door de Duitsers.

Michiel moet uitgaan van zijn eigen kracht. Hij leert al snel dat goed en kwaad dicht bij elkaar liggen. Dat oorlog misschien spannend lijkt maar vooral ook gruwelijk is. Met zijn eenzaamheid groeit ook zijn onafhankelijkheid. Michiel moet als een volwassen man zijn eigen beslissingen nemen. Die laatste oorlogsmaanden zal hij zijn hele leven met zich meedragen…

Jan Terlouw, Nederlands, 22 x 15 x 2 cm, Lemniscaat, Hardcover, Leeftijd >10

In deze Stadskroniek lees je hoe sommige Antwerpse scheepsherstellers hun weg vonden naar verzet tegen de Duitse bezetter en welke prijs werd betaald door de 47 scheepsherstellers die werden opgepakt. Slechts 5 van hen overleefden de oorlog.

Dit is het verhaal van gewone mensen die op de één of andere manier 'iets' deden dat voor het Duitse naziregime bedreigend genoeg was om hen op te pakken, op te sluiten, te deporteren of zelfs te vermoorden. Sommigen deden niet meer dan enkele pamfletten uitdelen op hun bedrijf, anderen leverden een actievere bijdrage in het verzet. Maar hoe groot of hoe klein hun daden ook waren, het overgrote deel van hen betaalde de ultieme prijs: hun leven.

Het uitgangspunt van het werk was het interview dat een van de auteurs in de jaren ‘80 afnam van Franky Totté, een werknemer van scheepsbouwer Mercantile die de kampen had overleefd. Dit interview bevatte op zich al een schat aan informatie, maar veel belangrijker was dat het letterlijk honderden aanknopingspunten bood waarmee de auteurs aan de slag konden om opzoekingen te doen. Samen hebben ze dagen, opgeteld ongetwijfeld weken of zelfs maanden doorgebracht in archieven zoals FelixArchief en Cegesoma en op websites van de voormalige concentratiekampen.

De focus ligt op de scheepsherstellers bij Mercantile, maar als de auteurs informatie vonden over scheepsherstellers van andere bedrijven, schreven ze ook hun verhaal.

Terwijl de grootste vedette van het Belgisch voetbal gaat werken voor deDuitsers, belandt een van zijn ploeggenoten in Auschwitz… In ‘Schwalbe’ vertelt auteur Kurt Deswert de verzwegen geschiedenis van de Belgische kleedkamers tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een verhaal van opportunisme en heldenmoed, van Rode Duivels in het verzet en Rode Duivels in de collaboratie. Op beklemmende wijze wordt het tragische lot blootgelegd van de Joodse spelers, arbiters en trainers. En wordt het relaas gedaan van de Belgische voetballers die bij Engelse en… Duitse teams aan de slag gingen. Met ‘Schwalbe’ delft Kurt Deswert een tot nog toe totaal onbelicht hoofdstuk uit de Belgische voetbal- én oorlogsgeschiedenis op uit de vergetelheid.

Kurt Deswert, 308 pagina's, Nederlands, 22 x 15 x 3 cm, Borgerhoff & Lambrights, Softcover

Antwerpen tijdens de Tweede Wereldoorlog

Hoe verzette Antwerpen zich tegen de Duitse bezetter?
Antwerpen was de belangrijkste verzetsstad in Vlaanderen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Wat weten we vandaag de dag - 80 jaar na de bevrijding van België - over die geschiedenis? Hoe verzetten de Antwerpenaren zich tegen de nazibezetter? En wat vertelt het Antwerpse verhaal over de bredere verzetsgeschiedenis van ons land?

In Stad in verzet gaan acht historici op zoek naar antwoorden: Nico Wouters, Frank Seberechts, Jan Laplasse, Michèle Corthals, Babette Weyns, Janiv Stamberger, Dorien Styven en Herman Van Goethem. Het voorwoord is van Bart De Wever.

Nico Wouters Frank Seberechts, 336 pagina's, Nederlands, 24 x 15 cm, Lannoo, Softcover

De nieuwe, grote roman van John Boyne: het vervolg op de bestseller De jongen in de gestreepte pyjama volgt Bruno's zus Gretel, en verkent via haar op meeslepende en ontroerende wijze de nasleep van de oorlog en de effecten van een levenslang schuldgevoel

Gretel Fernsby woont al tientallen jaren in een luxe appartement in Londen. Ze leidt een ogenschijnlijk comfortabel en kalm leven, ondanks haar donkere verleden. Ze spreekt niet over haar ontsnapping uit Duitsland meer dan zeventig jaar geleden. Ze spreekt ook niet over de naoorlogse jaren in Frankrijk met haar moeder. En bovenal spreekt ze niet over haar vader, commandant van het meest beruchte concentratiekamp van de nazi’s, of over het gruwelijke lot dat haar broertje Bruno onderging.

Dan komt er een jong gezin wonen in het appartement onder haar. Gretel sluit aarzelend vriendschap met de negenjarige Henry, hoewel hij herinneringen bij haar oproept die ze juist probeert te vergeten.

Toen de wereld brak is een hartverscheurend, prachtig verhaal over een vrouw die haar verleden onder ogen moet komen om iets recht te zetten wat haar al levenslang achtervolgt.

John Boyne, 416 pagina's, Nederlands, 22 x 15 cm, Meulenhoff, Hardcover